چراغ ها را من خاموش می کنم اثر زویا پیرزاد

کتابای زیادی بودن که توی وقتشون نخوندم…بعضی رو زودتر از زمانش خوندم و شاید درک درستی ازش نداشتم و یا گاهی برام سنگین بود … بعضی از کتابا هم بودن که یه زمانی دوسشون داشتم اما الان جذابیتی برام ندارن…این کتابو حدود ده سال پیش خوندم و عاشق حال و هوای اون موقع ابادان و خانواده ارمنی داستان شدم چندوقت پیش دوباره چشمم بهش خورد و وسوسه شدم دوباره بخونمش و دیدم هنوزم اون حس قشنگ با خوندنش در من زنده شد…این کتاب کتابی بود که برای من قبل و الان جذاب بود و شاید دلیلش این باشه که این کتاب در عین اینکه ساده و روون نوشته شده اما یه کتاب ابکی و بی محتوا نیست و برای هر سنی قابل فهمه …